Ik ga hier niet meer vertellen hoeveel km’s ik vandaag weer te voet heb afgelegd, als gemiddelde kan je gewoon een 10% nemen dat ik alle dagen stap, naar boven en zelfs soms naar beneden. Naar boven is omdat ik Marc (broer van Jan) in gedachten heb die stelde (CTC2007) dat als je sneller te voet bent je beter kan stappen dan steeds op en af de fiets te stappen. Naar beneden eerder uit voorzorg principe, er is geen volgwagen om eens een wiel te geven (kreta2009) of bij een of andere val niemand om me op te vegen (Canada2010) als dat moest nodig zijn.
Gisteravond nog in gesprek geraakt met een aantal Fransen (in het Frans!!!) over van waar ik kwam en naar waar ik ging en dan nog met de fiets en over de GR. “Jij bent gek” kreeg ik als compliment. In het Frans had ik daar geen antwoord op. Maar genoten dat ik al heb. Was het niet van de mooie (onfietsbare) paadjes dan wel van de pittoreske dorpjes waar ze doorliepen. Of eens puffend boven geraakt van de immense uitzichten. Ook deze zijn evenals die van Canada niet in een fototoestel te krijgen. De diepten, de verten, de bossen. Maar duidelijk wel bewoond, door elk bos zie je een hele hoop (berijdbare) wegen lopen en hier en daar nog ligt een dorp. De zichten over de Larzac droog en kaal met vele ruwe steenfragmenten. Het totaal verschillend beeld over de Cevennen met groene wouden. En dan het panorama over de Mont Lozere, terug de droogte maar nu met allemaal kleine losgebroken stenen, precies een berg van op elkaar gegooide stukken steen. En dan kom je tussen twee hoogten aan de bron van de Tarn (eigenlijk de samenloop van twee andere beken), een door toeristen druk bezocht stadje.
Door het veel te warme weer mijn tocht van vandaag ingekort tot een 45km met 1800hm. Wat het morgen wordt, zien we dan wel weer, afhankelijk van het weer doe het stuk van vandaag erbij of stop ik na een 60km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten