Het hotel in Le Vigan stelde niet veel voor: een bed, tafeltje en lavabo, douche en WC waren op de gang. En het ontbijt stelde al even veel voor: een 15cm baguette, een croissant, twee beschuiten en tas koffie en een potje confituur. Gelukkig had ik mijn voorraad fruitblikjes en fruitsap ingeslagen. Na mijn rugzak ingeladen te hebben, kon ik op weg, naar boven dat wist ik. En van een wandeling vorig jaar wist ik dat de paden in Le Vigan steil waren en moeilijk te rijden. De wandeling van vorig jaar was niets vergeleken met wat ik nu voorgeschoteld kreeg 1km asfalt omhoog en dan een bergpad op, echt niet te rijden. Na 2km veranderde het pad in een mooi gebetonneerd pad, niet glad, wel een 20% te doen tot de trappekes begonnen, ondertussen was de helling ook nog steiler geworden (25%), terug te voet dan maar. Dat laatste pad was ook niet de GR die ik had uitgetekend, drie mogelijkheden, het nieuwe pad nemen dat eruit zag als het eerste stuk klimmen, terugkeren (dat is een woord dat enkel goed is voor woordenboeken) of langs de asfalt oplaag naar de door mij getekende GR (de oude route). Dat laatste bleek de juiste keuze te zijn om toch een stuk te kunnen rijden. Waar de nieuwe en oude GR bijeen kwamen was het fietsen voor de volgende 4km gedaan. Na wat bijgetankt te hebben met cola besloot ik dan maar om over de asfalt een omweg te maken. Dat zou 3keer zover zijn dan de GR maar zeker berijdbaar. Ware het niet dat achteraf gezien de GR door het bos liep en de asfalt in de blakende zon 31° was het. Een les die ik maar zal onthouden zeker? Soms is de kortste weg toch de beste.
Na veel sukkelen dan toch boven geraakt op de Mont Aigoual 1565meter hoog, de hoogste top die op mijn route ligt. Nu zou het afdalen zijn, de paden lagen er beter bij, alhoewel de Rein-way blijft zijn nut hebben. Soms denk ik toch hier zou ik normaal gezien toch afrijden, alleen in het bos is toch wel een reden om het wat voorzichtiger aan te doen. Als je zelf niet kan bellen is er niemand die je uit de afgrond kan halen. Nu zit ik hier op een 700meter. Wat afdalen was, was soms nog klimmen tegen 18%, als ik dacht dat het volgens de hoogtelijnen vlak was, waren dat toch nog klimmekes van een 35meter (de hoogtelijnen staan hier 4Ometer uiteen).
Het komt er op neer dat ik volgens het hoogteprofiel de positieve hoogte over de 71km optel kom ik op iets van een 22OOhm. En als ik hetzelfde doe met de rit van gisteren kom ik op iets van een 24OOhm, daar zitten dan enkel de hoogteverschillen in van meer dan 25meter. Ik zal iets aan mijn polar moeten doen zodat deze niet steeds stil valt als ik aan een stapstuk begin, voor de hoogtemeters worden geteld moet ik een zekere snelheid hebben.
Morgen nog een zware dag in het centraal massief, waarna het wel wat kalmer zal worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten