Vanmorgen was het even spannend, in de gite d’ etappe was er geen ontbijt te krijgen. Wel wisten ze daar te zeggen dat het vandaag 33°C zou worden, ik zou dus vroeg moeten vertrekken. In de herberg kon ik wel ontbijten maar pas vanaf 8:30, dus ten vroegste 9:00 op de fiets. Ik ben dan maar om 07:35 zonder ontbijt vertrokken. In mijn GPS stond een warenhuis enkele km off-route zoals gisteren al verteld. Een lekker ontbijt gekocht van 1liter chocolademelk en enkele dunne saucissen, ook nog voor onderweg een blik fruitmaccedoine en als middageten een blik ravioli (zoals alle dagen), voor mijn camelbag 1liter 15vruchten nectar (aangelengd met 1 liter water is dit veel lekkerder dan isostar ofzo en niet te zoet, probeer maar eens). Ook al die pasta in blik smaakt, iets voor Koen om eens te proberen ipv rijstpapjes. Voor de namiddag zoek ik dan nog wel een cola met een magnum…
Om naar die casino te gaan was de routefunctie van de Etrex wel handig, de Franse stafkaarten zijn routeerbaar tot boswegen. En met de korstte weg kom je nog ergens op mooie paden. De terugweg was een km of 5 tegen 5% omhoog over asfalt en de zon begon al behoorlijk te branden. De verdere voormiddag was tussen de bomen dat viel mee, rustig omhoog klimmen, met amper een stapstuk. Bijna boven verdwenen de bomen en zatg ik midden in de velden te hotsen en botsen over grasstoppels en uitgesleten wagensporen. Op 1417m hoogte moest ik door een poortje, eens tijd om niet naar de grond te kijken. Wat was dat in de verte, wolken? Nee, langs die kant liggen de Alpen, dat moest de Mont Blanc zijn en meer naar het zuiden, nog besneeuwde toppen, de hele Franse Alpen stonden op het schouwtoneel. En daarvoor het Rhonedal en korterbij nog het Seine of Loiredal, of allebei wel. Ik moest dit zicht in de rug achterlaten maar kon dit niet zonder eerst nog een SMSje te sturen. Verder klimmend over de GR3 naar boven toch nog een paar keer gestopt om goed te kijken. Ik moest nog hoger, wat verder stond nog een grijze bol, zo’n radar. Stilaan verder klimmend met de kop op het spoor wist ik dat ik nog meer ging kunnen zien. Op 1567m hoogte kon ik de Alpen langs het oosten zien, de bergketen ging verder in de Ardeche, met in het zuiden de Mont Lozere (daar was ik al geweest) en meer naar het westen moest die bergketen wel de Pyreneeën zijn en verder naar het westen de Mont Nigre en Chevallier en dan kwamen de Puy’s waar de Puy de Dome tussen uitstak om dan te eindigen met een zicht op het Franse vlakke land en de radar. Als je in de buurt van de Col du Béal bent moet je zeker de Pierre-sur-Haute op om eens te gaan kijken bij helder weer (Ergens tussen Lion en Issiore).
De verdere trip was niet meer interessant, enkele bergjes die ik over moest om niet over het asfalt te moeten heb ik maar links laten liggen, genieten van snel naar beneden te denderen en de “verloren tijd” van genieten terug in te halen, het was na tweeën en er stonden nog 40 km te wachten. Gelukkig voornamelijk bergaf tot een hoogte van nu 600m.
De stapstukken met enorme steenpartijen waren voor de namiddag. Als er iemand nog stenen nodig heeft, ik weet ze liggen. 78km, 1700hm en adembenemend zicht was het resultaat van vandaag. Morgen nog een laatste 600m klimmen en het Centraal Massief is gepasseerd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten